حزب لیبرال کانادا، حالا با دولت اقلیت به رهبری مارک کارنی، وعده «جاهطلبانهترین طرح مسکن از زمان جنگ جهانی دوم» را داده؛ اما آیا این وعدهها واقعاً کارسازند؟
هدف اصلی: دو برابر کردن سرعت ساختوساز و تولید سالانه نیم میلیون واحد مسکونی، آن هم با تأسیس یک نهاد دولتی جدید به نام Build Canada Homes. طرحی برگرفته از تجربه ساخت مسکن پس از جنگ جهانی دوم.
حامیان حقوق مسکن، مثل لیلانی فارها، از بازگشت دولت به عرصه ساختوساز استقبال میکنند و میگویند بازار خصوصی در تأمین مسکن ارزان شکست خورده. او هشدار میدهد اگر دولت تضمین ندهد که این خانهها در آینده به اجارهبهای بازار آزاد نرسند، بیفایده خواهد بود.
در سوی دیگر، فعالان صنعت ساختوساز مثل دیو ویلکس هشدار میدهند که «ما سازندههای خوبی هستیم؛ نیاز به یک رقیب دولتی نداریم.» او خواهان حذف بوروکراسی و سرعتبخشیدن به مجوزهای ساخت است، نه ایجاد نهاد جدید.
بخشی از طرح، کاهش ۵۰ درصدی «هزینههای توسعه» برای پروژههای چندواحدی است. اقتصاددان مایک موفات معتقد است شهرها این هزینهها را برای تأمین خدمات جمع میکنند و باید انگیزه مالی کافی برایشان فراهم شود تا چنین تخفیفهایی بدهند.
لیبرالها همچنین میخواهند مالیات بر ارزش افزوده (GST) را برای خانههای زیر یک میلیون دلار برای خانهاولیها حذف کنند. ویلکس این اقدام را مثبت میداند؛ اما کارولین ویتزمن، برنامهریز شهری، آن را «توهین به فهم مردم» توصیف میکند، چراکه با درآمد متوسط کانادایی، چنین خانهای در اکثر شهرهای بزرگ قابل خرید نیست.
برنامه جذاب دیگر برای سرمایهگذاران است: معافیت مالیاتی برای ساخت آپارتمان. موفات این را «تحولآفرین» میداند؛ اما ویتزمن هشدار میدهد باید اطمینان حاصل شود که این آپارتمانها واقعاً مقرونبهصرفه باشند.
درنهایت، همه چهار کارشناس با وجود انتقادهای جدی، از یک چیز مطمئناند: وقت تحول جدی در سیاستگذاری مسکن فرا رسیده. همانطور که فارها میگوید: «بیخانمانی یک بحران انسانیست. و باید همین حالا حل شود.»
ارسال نظرات