وضعیت ایران بعد از خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» به قدری پیچیده شده که شنیدن روایت مسافران تازه بازگشته از ایران، می‌تواند هم ناراحت کننده باشد و هم نشان دهد، این رژیم تا چه حد مستاصل و این مردم تا چه حد جسور و پایبند به عهدشان هستند، که این اتفاق‌ها رقم می‌خورد.
یک مخاطب «هفته» که نمی‌خواهد نامش فاش شود در سفری که به تازگی به ایران داشته، به گفته‌ی خودش برای تمدید پاسپورت به مرکز پلیس+۱۰ مراجعه می‌کند، اما وقتی که برای بازپس گرفتن پاسپورتش به همان مرکز می‌رود با درهای بسته و نوشته‌ای روی در مرکز مواجه می‌شود.
این خانم ساکن ونکوور می‌گوید:
«به من گفتند که تمدید پاسپورت ایرانی‌ام؛ تنها سه الی چهار روز طول می‌کشد؛ من هم با خیال راحت ده روز مانده به زمان سفر.به یکی از دفاتر پلیس+۱۰ که کار صدور و تمدید پاسپورت را انجام می‌دهد، مراجعه کردم، به قدری شلوغ بود که برای دریافت مدارک، ثبت نام می‌کردند و زمان می‌دادند.
نوبتی که به من رسید ده روز بعد بود.نگران از این وضعیت راهی مرکز دیگری شدم، آنجا هم جمعیت زیادی در انتظار ارایه مدارک بودند، با نامیدی به دفتر سومِ پلیس+۱۰ رسیدم.
در چند مرکز قبلی به وضوح به خانم‌هایی که حجاب نداشتند، می‌گفتند ارایه خدمات نمی‌دهند، مگر حجاب‌شان را رعایت کنند.
البته خیلی از خانم‌ها نه تنها حجاب اجباری نداشتند که کاملا با لباس عادی بلوز و شلوار و پیراهن به پلیس+۱۰ آمده بوند و خبری از مانتو و لباس پوشیده هم نبود.
در مرکز سوم اما رفتار محترمانه بود.حداقل خودم کسی را ندیدم که به خانمی که حجاب ندارد، اخطار بدهد.
خانم‌هایی بودند که تنها وقتی می‌خواستند وارد کابین گرفتن عکس شوند، روسری روی سرشان می‌انداختند.
حتی شاهد بودم که یکی از آن‌ها به آقایی که عکس می‌گرفت گفت: عکس بدون حجاب هم می‌گیرید؟
مردِ عکاس هم جواب داد: نه متاسفانه!
تنها موردی که دیدم یک برگه کوچک بود که به خانم‌ها می‌دادند.ابتدا فکر کردم شماره است اما نوبت خودم که شد یکی را هم به من دادند.یک درخواست مودبانه برای رعایت حجاب اجباری بود.نمی‌دانستم بخندم یا گریه کنم، از این آقایان متشکر باشم یا از عصبانیت از وضع موجود منفجر شوم.
چند روزی منتظر پاسپورتم بودم و باعدم دریافت آن به پلیس+۱۰ مراجعه کرد و دیدم این مرکز پلمپ شده است به دلیل خدمات دادن به خانم‌های بی‌حجاب! این موضوع را به هر کسی که می‌گفتم تعجب می‌کرد و حتی شک می‌کرد که من جای درستی رفته‌ام یا نه!
هیچکس هم پاسخگو نبود و در نهایت تا زمانی که ایران بودم، پاسپورت ایرانی‌ام به دستم نرسید و در حالی از پنجره هواپیما به خط‌ها و رنگ‌های میهنم نگاه می‌کردم که بعد از ۱۸ سال مهاجرت به کانادا، قلبم برای آنجا «جور» دیگری می‌زد.»
گفتنی است؛دفاتر خدمات الکترونیک انتظامی یا همان پلیس+۱۰ مراکزی هستند که خدمات الکترونیکی پلیس را ارائه می‌دهند.
این دفاتر انتظامی زیر مجموعه شرکت پژوهش و توسعه ناجی وابسته به بنیاد تعاون نیروی انتظامی هستند.
اگر شما هم به تازگی به ایران سفر داشته‌اید؟
با چه موارد خوشایند و ناخوشایندی روبرو شده‌اید؟
برای ما بنویسید.
ارسال نظرات