به گزارش هفته، به نقل از پایگاه اینترنتی ژورنال دو مونریال، درست است که در سال‌های اخیر بحث و مشاجرات در آمریکا به‌شدت دوقطبی شده است و غالباً همه تمایل دارند به کسانی که مانند آن‌ها فکر نمی‌کنند، برچسب بزنند، اخیراً کالج مک الیستر سنت-پل Macalester de St. Paul واقع در مینه‌سوتا درباره آثار یک هنرمند ایرانی که صدای اعتراضات برخی از دانشجویان مسلمان را درآورده بود، تصمیمی گرفته است که قضاوت درباره آن مستلزم داشتن یک چشم‌انداز کمی بازتر است.
طراوت طالع پسند، هنرمند ایرانی-آمریکایی که از خانواده‌ای ایرانی در شهر اورگن متولد شده است، در وب‌سایتش خود را هنرمند و فعالی معرفی می‌کند که به مسائل جنسیتی و اقتدار سیاسی علاقه خاص دارد.
با این که خانم طالع پسند از سال ۱۹۹۹ به‌عنوان استاد دانشگاه ایالتی پورتلند مشغول کار است، در این اواخر هنر او موجب شده است نامش بر سر زبان‌ها بیفتد و کارش مورد تمجید قرار گیرد. نقشه راهی که او ترسیم کرده کاملاً روشن است و در چندین شهر بزرگ آمریکا نیز نمایشگاه‌هایی از آثارش بر پا کرده است.
سبک هنری خانم طالع پسند و رسالتی که در عرصه هنر برای خود تعریف کرده، موجب شده است افراد کمی نسبت به کار او بی‌تفاوت باشند و به‌راحتی از کنارش گذر کنند. او با آثارش شوک وارد می‌کند، تهییج و تحریک می‌کند و برخی نیز حتی او را هنجارشکن توصیف کرده‌اند. با این اطلاعات و داشتن چنین تصویری از خانم طالع پسند بود که به نمایشگاه برخی از آثار او که توسط کالج مکالیستر برپا شده بود، علاقه‌مند شدم.
جامعه در مسیر تغییروتحول دایمی قرار دارد و رؤسای مؤسسات نمایشگاهی و موزه‌ها دایم با واکنش‌ها یا مطالباتی روبرو هستند که به‌راحتی بتوان آن‌ها را با سانسور یا فرهنگ انکار و تبعید ربط داد. این پدیده چه در جناح چپ و چه در جناح راست به یک اندازه قابل درک است. گر چه آن‌گونه که من دوست دارم، متصدیان بری از موزه‌ها به‌رغم جنجالی بودن آثار و برانگیختن برخی واکنش‌های منفی، حاضر به برچیدن آن‌ها نمی‌شوند؛ اما گاهی هم اتفاق می‌افتد که نمایش این آثار با نظارت یا احتیاط و محافظه‌کاری بیشتری همراه می‌شود. گر چه آثار طراوت طالع پسند گاهی رنگ و بوی جنسی و شهوانی به خود می‌گیرد؛ اما هنر او غالب اوقات بر محوریت دو موضوع قرار می‌گیرد و این دو موضوع نیز همواره در آثار این هنرمند در هم آمیخته می‌شوند: رهایی زنان در ایران و محکومیت رژیم حاکم در این کشور.
در کلیه آثار خانم طالع پسند چه آن زنی که با بالاآوردن لباسش و عریان کردن بخشی از بدنش انگشت میانی خود را متوجه مقامات کرده است و چه آن زنی که روبنده بر صورت دارد؛ اما عامدانه و آگاهانه سینه‌های برجسته‌اش را نمایان کرده است، به‌راحتی می‌توان پی برد که اینها همه نتیجه واکنش ذهن خالق اثر به اعتراضاتی است که از هفته‌ها پیش حیات سیاسی و اجتماعی ایران را تحت‌تأثیر قرار داده است.
گروهی از دانشجویان مسلمان بودند که به محتوای نمایشگاه خانم طالع پسند اعتراض کردند. نیویورک‌تایمز در شماره روز دوشنبه خود نوشت که این دانشجویان برخی از آثار هنرمند ایرانی-آمریکایی را توهین‌آمیز می‌دانستند.
مسئولان کالج مکالیستر پس از گوش دادن به حرف‌های دانشجویان معترض، باز هم تصمیم به ادامه برپایی نمایشگاه گرفتند بااین‌حال در اقدامی کنایه‌آمیز پنجره‌های سالن محل نمایش آثار را پوشاندند تا از بیرون فضای داخلی سالنی که این آثار در آن جا به نمایش گذاشته شده بود، پیدا نباشد. مسئولان کالج پس از آن نیز برای آگاه کردن بازدیدکنندگان از محتوای نمایشگاه، آگهی‌های هشداردهنده کوچکی تهیه کردند.
یکی از آثاری که در این نمایشگاه در معرض دید عموم گذاشته شده، تابلوی نئونی است که به دو زبان انگلیسی و فارسی عبارت «زن، زندگی، آزادی» بر روی آن درج شده است.
همسایگان جنوبی ما پیش‌ازاین در عرصه هنر جسارت بیشتری از خود به خرج می‌دادند و آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) حتی تا آن جا پیش رفت که به طور مخفیانه از برخی هنرمندان معترض و حاشیه‌ای حمایت مالی به عمل آورد. بااین‌حال من معتقدم که رویکرد کالج مکالیستر در شرایط فعلی عاقلانه است.
لازم به یادآوری است که در جریان جنگ سرد، سعی آمریکایی‌ها بر این بود که آزادی هنرمندان کشورشان را در مقایسه با هنرمندان اتحاد جماهیر شوروی سابق که با محدودیت‌های زیادی روبرو بودند، برجسته کنند.
روزنامه گاردین در سال ۲۰۱۶ درباره طراوت طالع پسند نوشت: مینیاتور‌های خانم طالع پسند با عنوان‌هایی سیاسی همچون غرب‌زده و اقلیت فاسد، نمایانگر تصویر به خود بالیدن استقلال و آزادی‌های جنسی یک زن ایرانی آمریکایی است. خود خانم طالع پسند در این باره می‌گوید من تابه‌حال از برگ ایرانی بودن خود برای ورود به هیچ جمعی استفاده نکرده‌ام و می‌دانم که این امر توجه بسیاری از افراد را در آثار من جلب می‌کند. به‌خصوص اینکه من یک زن ایرانی هستم که در آمریکا زندگی می‌کنم و در آثارم عناصر برهنگی وجود دارد.
ارسال نظرات