جدایی درازمدت زوج‌های ایرانی به علت تأخیرهای جانکاه اداره‌ی مهاجرت کانادا

جدایی درازمدت زوج‌های ایرانی به علت تأخیرهای جانکاه اداره‌ی مهاجرت کانادا

برای گروهی از ایرانیان انتظار برای زندگی با همسرشان -چه رسد به بوسیدن و در آغوش کشیدن یکدیگر- به طور سهمگینی طولانی شده، چرا که سال‌هاست منتظرند تا کانادا به درخواست‌های اقامت دائمشان رسیدگی کند.

به گزارش هفته، به نقل از سی‌بی‌سی، آنها می‌گویند که اداره‌ی مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا با تأخیرهای طولانی غیر منطقی و در برخی موارد حتی با رد درخواست روادید بازدیدکننده، ناکامشان گذاشته و برای سالیان آنها را از نظر فیزیکی دور از یکدیگر نگه داشته است.

آزاده یکی از این متقاضیان است. او می‌گوید که اینها به فکر ما نیستند. دیگر بس است! لطفا کاری بکنید!

۵۵ زوج ایرانی گروهی را در شبکه‌های اجتماعی ساخته‌اند تا تجربیاتشان با یکدیگر به اشتراک بگذارند. چندتا از این زوج‌ها و زوج‌های دیگر بیرون از این گروه که به دنبال گرفتن مجوز کار برای همسرانشان هستند با سی‌بی‌سی حرف زده‌اند و از سال‌ها اجبارشان برای جدا زندگی کردن و نگرانی‌های فرزندآوری و مشکلات مالی‌شان گفته‌اند.

برخی می‌گویند که داروهای ضد افسردگی می‌خورند و حتی فشارها آنها را به جایی رسانده که درباره‌ی طلاق بحث کرده‌اند.

اداره‌ی مهاجرت زمان پردازش پرونده‌های این چنینی را حدود ۱۶ ماه اعلام کرده، اما برخی از این زوج‌های ایرانی می‌گویند که سال‌هاست که در بلاتکلیفی به سر می‌برند.

در همین حال، ماه‌هاست که خیزشی گسترده سرتاسر ایران را فراگرفته است. خیزشی که به دستگیری هزاران تن، کشته شدن صدها نفر و اعدام چند تن از معترضان  منجر شده است. در کانادا هم عوامل جمهوری اسلامی برخی از ایرانیان کانادایی را تهدید کرده‌اند که در این زمینه تحقیقات در جریان است.

به همین دلیل، این گروه می‌گوید که بسیار حیاتی است که اداره‌ی مهاجرت به سرعت به پرونده‌شان که به گفته‌ی آنها در دفتر روادید آنکارا در ترکیه گیر کرده، رسیدگی کند.

الکس که منتظر رسیدگی به درخواست اقامت دائم همسرش است، می‌گوید که به دلیل ترس از دستگیری، شکنجه، اعدام و ...  است که به ایران بازنمی‌گردیم تا در کنار خانواده و همسرانمان باشیم. الکس در بریتیش کلمبیاست و زنش در ایران.

اداره‌ی مهاجرت از مصاحبه در این زمینه امتناع کرده، ولی سخنگوی این اداره در بیانیه‌ای کتبی خاطرنشان کرده که این اداره بسیار نگران کسانی است که از آن چه در ایران می‌گذرد تأثیر پذیرفته‌اند و الحاق خانواده‌ها اولویت دولت است.

با این حال، طوماری که این گروه با امضای ۱۱۰ نفر در ۹ ژانویه‌ی ۲۰۲۳ به وزیر مهاجرت، شان فریزر، ارسال کردند و خواستار پاسخگویی شدند، نادیده گرفته شده است.

 دفتر فریزر، به رغم درخواست‌های مکرر سی‌بی‌سی برای اظهار نظر درباره‌ی این نامه، پاسخی نداده است.

 

طولانی‌ترین انتظار: پنج سال جدایی

حمیدرضا و همسرش، با دو سال و هفت ماه، بیشترین زمان انتظار را در این گروه دارند.

از ۲۰۱۸ آنها دور از یکدیگر زندگی می‌کنند. نخستین درخواستشان که رد شد، دوباره در ژوئیه‌ی ۲۰۲۰ درخواست دادند.

حمیدرضا، از کرمان، به سی‌بی‌سی گفته است که استرس این روند چنان تأثیر مخربی بر همسرش که در کبک آرایشگر است گذاشته که به سلامتی‌اش آسیب زده. او افزوده که مشکلات روانی این تأخیر، هر دوی آنها را در زندگی و حرفه‌شان دچار مشکل کرده است.

حمیدرضا افزوده که نمی‌توانم بر کارم تمرکز کنم. حتی از لحاظ مالی هم به مشکل خورده‌ام، چون نمی‌تواند درست کار کنم. هر وقت که گفت‌وگویم با زنم تمام می‌شود، تنها چیزی که باقی می‌ماند چشم‌های اشک‌آلود است.

این درخواستِ دوم برای این زوج آسان نبوده است. اداره‌ی مهاجرت در ای‌میلی به حمیدرضا در آوریل ۲۰۲۲ صحت رابطه‌شان را زیر سئوال برده و از این زوج خواسته تا مدارک بیشتری ارائه دهند.

حمیدرضا می‌گوید که پنج سال چشم به راه بودیم تا دوباره با هم باشیم. پس، اگر این عشق نیست، تعریف شما از عشق چیست؟ او می‌افزاید که من تقریبا همه چیزم را باخته‌ام!

 

۳۰ هزار دلار برای باروری

سونیا نگران است که او و همسرش هرگز با هم بچه‌دار نشوند.

سونیا دو سال و دو ماه برای درخواست اقامت دائم شوهرش صبر کرده است تا او بتواند در بریتیش کلمبیا به او ملحق شود. این دو دوستان قدیمی خانوادگی بوده‌اند و در ایران بزرگ شده‌اند و در اکتبر ۲۰۲۱، پس از تأخیرها به علت کرونا، ازدواج کردند و مدت کوتاهی پس از آن نیز درخواست اقامت دائم ارائه کردند.

این زوج اینک در چهل و اندی سالگی‌اند و حدود ۳۰ هزار دلار در درمانگاه‌های باروری خرج کرده‌اند تا با ارسال نمونه‌ها بین بریتیش کلمبیا و آلمان، جایی که شوهر هست، باروری ایجاد شود.

سونیا می‌گوید وقتی به ۴۰ سالگی می‌رسید حتی یک روز هم برایتان مهم است. ما می‌خواهیم بچه‌دار شویم و زندگی خود را آغاز کنیم. من نمی‌خواهم که برای همیشه بخت مادر شدن را از دست بدهم.

سونیا حدود یک دهه پیش به کانادا نقل مکان کرد. اگرچه او شغل و زندگی موفقی برای خود در اینجا ساخته، ولی می‌گوید که اینجا بدون شریک زندگی خود تنهاست.

او می‌گوید که شوهرش را دوست دارد و می‌خواهم بقیه‌ی عمرش را در کنار او باشد.

سونیا حتی فکر ترک کار، فروش خانه و مهاجرت از کانادا به سرش زده است و می‌گوید که خیلی سخت کار کردم ... نمی‌خواهم ساخته‌هایم را در اینجا رها کنم و بروم. ولی اگر لازم باشد، ناچارم که چنین کنم.

 

درصد تأیید برای ایرانیان: ۹۰ درصد

ایزابل دوبوا، سخنگو اداره مهاجرت، در ایمیلی اشاره کرده که درصد تایید این اداره در سال ۲۰۲۲ برای همسران و فرزندان ایرانی که به دنبال اقامت‌ دائم‌ بوده‌اند ۹۰ درصد بوده است.

دوبوا گفته است که به رغم تأخیرهای کوویدی، این بخش اقداماتی مانند دیجیتالی کردن، پردازش و مصاحبه از راه دور را برای کمک به سرعت بخشیدن به برنامه‌های حمایت از همسر اجرا کرده است.

او گفته که درخواست روادید ممکن است به صورت موردی رد شود.

دوبوا خاطرنشان کرده که به هم پیوستن خانواده‌ها اولویت اساسی آنهاست و اداره‌ی مهاجرت در حال بررسی سریع درخواست‌های اقامت دائم است.

این اداره همچنین تأکید کرده که زمین‌لرزه‌ی اخیر ترکیه هیچ تأثیری در روند بررسی پرونده‌ها نداشته و این موضوع علت تأخیر در دفتر روادید آنکارا هم نیست.

دفتر فریزر هم درخواست مصاحبه‌ی سی‌بی‌سی را رد کرده و نگفته که چرا به نامه‌ی این ۱۱۰ ایرانی که بیش از یک ماه پیش برایش فرستاده شده، پاسخی نداده است.

ارسال نظرات