تعهد اخلاقی کانادا در حمایت از جنبش مردمی ایران

نوشته‌ زیر را «آویده مطمئن‌فر»، رئیس شورای ایرانیان کانادا  (Council of Iranian Canadians)، در «تورنتو سان» نوشته است که ترجمه آن را در هفته می‌خوانید.

«جمهوری اسلامی به جنگ معترضانی رفته است که خواهان حقوق اولیه خود و دمکراسی‌اند. در این میان، این رژیم با آویزان کردن دومین معترض از جرثقیل در ملاء عام نشان داد که برای حفظ خود تا چه حد می‌تواند پیش رود.

مجیدرضا رهنورد را به جرم «محاربه با خدا» اعدام کردند و این دقیقا همان اتهامی است که متوجه محسن شکاری، نخستین اعدامی این اعتراضات، هم کرده بودند.

کانادا و دیگر کشورهای دموکراتیک در سرتاسر جهان باید به این دو اعدام اخیر توجه نشان دهند. اعدام‌هایی که نشانگر آن‌اند که این کشورها باید برای حفاظت از شهروندان ایرانی اقدامات سخت‌گیرانه‌تری انجام دهند.

اگر چه در اوایل ماه جاری، کانادا تحریم‌های اقتصادی شدیدتری علیه جمهوری اسلامی وضع کرد، ولی اکنون زمان اقدام قوی‌تری فرا رسیده است.

گام ملموس و دیررس بعدی که دولت کانادا باید بردارد این است که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار دهد. این سپاه یکی از نیروهای سرکوبگر اعتراضات است. همچنین به عنوان بازوهای رژیم در داخل و خارج عمل می‌کند و مسئولیت مستقیم پاسداری از انقلاب اسلامی را بر عهده دارد. اعدام‌های اخیر نشانگر آن‌اند که سپاه و دیگر دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی در حالی که رژیم با اعتراضات و اعتصابات دست‌وپنجه نرم می‌کند، سرکوب مخالفان را تشدید کرده‌اند.

در مورد شکاری، پروپاگاندای رژیم او را جوانی معرفی کرد که خیابانی را بسته و به یکی از بسیجی‌ها هم حمله کرده است.

البته، شرایط واقعی دستگیری و محاکمه شکاری -و شرایط همه ناراضیان در ایران- همچنان نامشخص است، زیرا دستگاه قضایی مستقلی وجود ندارد.

سیستم قضایی رژیم که با یک گرایش اسلامی بنیادگرا عمل می‌‌کند، همسویی سیاسی با حاکمان جمهوری اسلامی دارد. سازمان‌هایی مانند خانه آزادی، قوه قضاییه را «غیر آزاد» می‌دانند و خاطرنشان می‌کنند که «مقامات استانداردهای اولیه دادرسی را نقض می‌کنند» و «فعالان بدون حکم دستگیر می‌شوند، به‌طور نامحدود بدون اتهام رسمی در بازداشت به سر می‌برند و از دسترسی به وکیل قانونی محروم‌اند».

صرف نظر از این، رژیم در تلاش است تا با اعدام در ملاء عام معترضان را سرکوب و حاکمیت آهنین خود را به بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن حفظ کند.

بیش از سه ماه است که میلیون‌ها ایرانی با اشکال مختلف، از تظاهرات گرفته تا نافرمانی مدنی مانند اعتصابات، نارضایتی خود را از زندگی تحت حکومت دین‌سالاری ابراز می‌کنند.

معترضان با مطالبات خود برای رسیدنی به ایرانی آزاد و دموکراتیک، حمایت گسترده‌ای از سوی ایرانیان داخل و خارج از کشور به دست آورده‌اند و در عین حال مردم را به همبستگی فرامی‌خوانند. اعتراضات علیه رژیم در شهرهای بزرگی مانند تورنتو، مونترال و ونکوور هم ادامه دارد.

به عنوان کانادایی، ما زندگی در یک کشور دموکراتیک و سکولار را که در آن حاکمیت قانون برتر است، ارج می‌نهیم و شاید گاهی آن را بدیهی هم بپنداریم. برخلاف ایرانِ [تحت لوای ملاها]، ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که آزادی بیان و مذهب دارد. اگرچه شکاف‌های جدی در کانادا وجود دارد، مخالفت و بحث بخش‌ ارزشمندی از روند دموکراتیکی است که بر زندگی روزمره ما حاکم است.

اما در ایران، آینده تاریک است. آزادی مذهب وجود ندارد و ارتداد یک جرم بزرگ است. اقتصاد با چندین دهه نقض حقوق بشر که منجر به تحریم‌ها و انزوا شده، ویران گشته است. زیر سوال بردن نظام سیاسی و تاثیر مخرب آن بر زندگی روزمره می‌تواند منجر به حبس یا بدتر از آن شود.

شورای ایرانیان کانادا و سایر اعضای باهمستان ایرانیان در این کشور همچنان از اقدامات قوی دولت کانادا دفاع می‌کنند. در این لحظه، ما مجددا درخواست خود را از دولت فدرال تکرار می‌کنیم و می‌خواهیم که مطابق با ارزش‌هایی که ما به عنوان کانادایی گرامی می‌داریم عمل کند. تحریم‌های اقتصادی کافی نیستند و اکنون زمان برداشتن گام‌های ملموس علیه رژیم فرا رسیده است.

جمهوری اسلامی شهروندان ایران را  در حالی که برای اساسی‌ترین حقوقشان اعتراض می‌کنند، می‌کشد. این معترضان برای ارزش‌هایی که ما مقدس می‌شماریم می‌جنگند. زمان آن فرا رسیده است که دولت کانادا اقدامات خود را علیه جمهوری اسلامی تشدید کند و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در فهرست یک نهاد تروریستی قرار دهد. كمتر از این کار نه تنها به معترضان ايران، بلكه به خود ما هم ضرر می‌زند.